نیلانه

کودکان ما
نیلانه
Instagram



مطالب این بلاگ حاصل تبادل افکار و جستجو و مطالعه جمعی از مادران بسیار مشتاق در تربیت فرزندانشان است که از طریق رسانه های جمعی با هم در ارتباط و تبادل نظر بوده اند .. در مواردی منبع مطالب نامشخص بوده که به دلیل همین مسئله می باشد .. در همینجا از نویسندگان و منابع مطالب پوزش می طلبیم ...

این شادمانی که اکنون دردست توست مدت زیادی نخواهد ماند.این دستان نرم کوچکی که در دست تو آشیانه دارددر حالی که در آفتاب قدم میزنی ،همیشه با تو نخواهد بود .
همینگونه این پاهای کوچکی که در کنارت می دود و با صدای مشتاقی که بدون وقفه و با هیجان هزاران سوال از تو می کند ،تا ابد نیستند .

۲۹ مطلب با موضوع «دوران دبستان :: رفتار شناسی» ثبت شده است


۱. به تمام خواسته های منطقی و قابرل انجامش پاسخ مثبت بدین.
۲.به خواسته های غیر منطقیش « نه» نگین بلکه از روش جایگزینی یا حواس پرتی استفاده کنین.
۳. بهش احترام بذارین و با الفاظ قشنگ صداش کنین از لفظ شما به جای تو استفاده کنین مثل یک پادشاه بهش رسیدگی کنین و احترامشو همیشه حفظ کنین.
۴ . اگر اشتباهی انجام داد دعواش نکنین فقط بگین مامان این کارتو دوست نداشت هیچ وقت نگین دیگه دوستت ندارم فقط بگین کارتو دوست ندارم.
۵. هیچ وقت تنهاش نذارین برای مدت طولانی و نذارین احساس نگرانی و ترس پیداکنه. اگر همچین حسی داشت حسشو درک و تایید کنین تا برطرف بشه.
۶. با صدای بلند باهش حرف نزنین حتی اگر ازتون فاصله داره نزدیکش برین بعد حرف بزنین چون بچه به صدای بلند حساسه و دچار استرس میشه.
۷. اشتباهاتشو ندیده بگیرین کمی اخم کنین .هر رفتاریکه دیده بشه و توجه دیگرانو جلب کنه بیشتر تکرار میکنه پس بدیهاشو نبینین خوبیهاشو ببینین .

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ خرداد ۹۴ ، ۱۷:۰۳


آیا هنگامی که از فرزند خود درباره اتفاقات روزش در مدرسه سوال می کنید، احساس می کند که از او بازجویی می کنید؟ آیا شما می خواهید با زور از آن ها اطلاعات بگیرید؟
نتایج بررسی ها نشان داده است، به کار بردن روش های برقراری ارتباط می تواند به شما کمک کند تا با فرزندان راحت تر ارتباط برقرار کنید. 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۲ خرداد ۹۴ ، ۱۶:۲۶


در دوره نوپایی، بچه ها همزمان با رشد عمومی و آشنایی بیشتر با محیط اطراف به کشف نقاط مختلف بدن خود پرداخته و در می یابند که لمس بعضی از نقاط بدن با لذت همراه است. خود ارضایی در کودکان چیزی بیش از کنجکاوی در مورد اندامهای جنسی است وممکن است کودک یکبار در هفته و یا گاهی حتی تا چندین بار در روز به آن بپردازد.
کودک با تکرار این رفتارو تحریک اندام تناسلی خود به احساسات لذت بخشی دست خواهد یافت. حرکاتی مانند خوابیدن روی شکم و مالیدن خود به زمین یا عروسک و سایر اشیا (بویژه دختر بچه ها) بسیار معمول است و ممکن است کودک در دوره های استرس و خستگی به آن بپردازد و یا با دست، اقدام به تحریک اندام جنسی خود نماید.
خودارضایی در سنین 2 تا 3 سالگی شایعتر است و در میان دختران بیش از پسران دیده می شود. معمولا بصورت ناگهانی آغاز می شود و والدین ،پسر بچه ها را در حالت کشیدن آلت و دختر بچه ها را در حال مالیدن ناحیه تناسلی غافلگیر می کنند. کودک ممکن است گر گرفته وعرق کرده به نظر برسد و در حال خر خر کردن باشد و یا تنفس نامنظمی داشته باشد. ویا در یک وضعیت خاص مثل خم شدن روی چیز خاصی و یا مالیدن خود روی اشیا و یا عروسک غافلگیر شود و یا در حالت چمباتمه نشسته باشد .

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ خرداد ۹۴ ، ۰۰:۵۳

توصیه هایی برای رفع لکنت

1 ـ اولین نکته برخوردی صمیمانه،آرام و عادی با کودک است.هیچ‌ وقت برای مشکلش دلسوزی نکنید؛با این کار به اعتماد به نفس ‌اش آسیب زده‌اید.
 2 ـ هرگز از نحوه‌ صحبت کردن او تقلید نکنید؛حتی زمانی که می‌خواهید مشکلش را برایش توضیح دهید.
 
 3 ـ با او نحوه‌ تنفس صحیح را تمرین کنید؛ورود هوا از بینی و خروج آن از دهان.
 


 4 ـ به او آموزش دهید که شمرده و آرام صحبت کند و مراقب وضعیت تنفسی خودش باشد.این کار را با او تمرین کنید.در تمرینات از کلمات و جملات ساده شروع کنید و بعد به تدریج بر دشواری آن بیفزایید.
 5 ـ اگر فرصت کافی ‌برای تمرین ندارید،از او بخواهید خودش هر روز رو به ‌روی آینه تمرین‌هایی را انجام دهد.
 
 6 ـ به او یاد دهید که در زمان صحبت،ابتدا جملات را در ذهنش مرتب کند و بعد از نظم دادن،به آرامی آنها را بیان کند.
 
 7 ـ هیچ ‌وقت به جای او صحبت نکنید؛مشوق او برای حرف زدن باشید.از جمع بچه‌ها یا افراد آشنا شروع کنید و بعد در بیرون از خانه برای او موقعیت‌هایی را فراهم کنید که شروع‌ کننده‌ صحبت باشد تا ترس او از صحبت کردن نیز کاهش یابد.
 
 8 ـ حس مشارکت و همکاری را در او تقویت کرده و او را تشویق به شرکت در کارهای گروهی کنید.
 9 ـ مهم‌ترین و تاثیر گذارترین عاملی که باعث تداوم لکنت می‌شود،پایین بودن اعتماد به نفس است.برای حل این مشکل مسئولیت‌هایی را که می‌دانید فرزندتان از عهده‌ آنها برمی‌آید، به او بسپارید.
 10 ـ توجه داشته باشید در صورتی که مشکل کودک شدید است،بهتر است از متخصصان گفتار درمانی کمک بگیرید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ خرداد ۹۴ ، ۰۰:۵۰

اگر فرزندتان کابوس می بیـند، بخوانید

 کابوس‌ها و وحشت‌های شبانه دو عامل رایج اختلالات خواب در کودکان و ایجاد اضطراب در آنها هستند.
کابوس‌ها رویاهایی ترسناک هستند و بیشتر کودکان هرچند وقت یک‌بار ممکن است آنها را تجربه کنند. بیشتر کابوس‌ها در اواخر دوره خواب (معمولا بین ۴ تا ۶ صبح) رخ می‌دهند. کودک معمولا بیدار می‌شود و برای اینکه احساس راحتی و آرامش کند، کنار شما می‌آید و می‌تواند به شما بگوید در رویایش چه دیده و چرا ترسیده است. گاهی کودک برای به خواب رفتن مجدد، دچار مشکل می‌شود و شاید رویاهای مشابه را در شب‌های دیگر هم ببیند. برخی کودکان انواع متفاوتی از رویاهای ترسناک به نام «وحشت شبانه» دارند. وحشت شبانه، در یک خواب عمیق (معمولا بین ۱ تا ۳ صبح) اتفاق می‌افتد. کودکی که وحشت شبانه دارد، خیلی اوقات با جیغ از خواب بیدار می‌شود. ممکن است عرق کرده باشد و نفس‌نفس بزند و تند تند نفس بکشد و مردمک چشمش (مرکز سیاه چشم) بزرگ‌تر از حد طبیعی باشد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ خرداد ۹۴ ، ۰۰:۴۵


پدر و مادر بچه شان را چه طوری بخوابانند؟ بهتر است از کودکی او را کنار خود بخوابانند یا از همان کودکی او را عادت دهند جدا بخوابد؟ اگر دختر بود چه طور؟ بهتر نیست اول یکی از والدین فرزند را بخواباند و بعد برای خواب پیش همسرش برود؟ یا بچه خود بخوابد؟ چون عاطفه و روان کودک خیلی برایم مهم است خواهشا دقیق و اسلامی توضیح دهید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ خرداد ۹۴ ، ۱۰:۲۰

ایسنا/ یکی از عوامل مهم موفقیت کودکان در مدرسه این است که والدین از دوران کودکی عادت‌های صحیحی را در آنها نهادینه کنند تا این عادت‌های درست به پله‌های ترقی کودکان از جمله در عرصه تحصیلات تبدیل شوند.
اگر یکی از خواسته‌های مهم‌تان به عنوان پدر و مادر، موفقیت تحصیلی فرزندتان است، باید اصول این موفقیت را در خانه پایه‌گذاری کنید.
یکی از عوامل مهم موفقیت کودکان در مدرسه این است که والدین از دوران کودکی عادت‌های صحیحی را در آنها نهادینه کنند تا این عادت‌های درست به پله‌های ترقی کودکان از جمله در عرصه تحصیلات تبدیل شوند.
سایت هلث‌دی‌نیوز به نقل از آکادمی اطفال در آمریکا چند راهکار زیر را به والدین توصیه می‌کند که عمل به آنها در نهایت به موفقیت تحصیلی فرزندانشان می‌انجامد:

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ خرداد ۹۴ ، ۱۶:۱۸



کودکان از 6 ماهگی به تدریج زبان مادری خود را یاد می‌گیرند و با هر کلمه جدیدی که به زبان می‌آورند، مادر و پدرشان را ذوق‌زده می‌کنند. وقتی به سن 3 یا 4 سالگی می‌رسند، بعضی والدین نام آنها را در مهدکودک‌های دو زبانه می‌نویسند تا فرزندشان از همان کودکی با یک زبان دیگر، مثلا انگلیسی یا فرانسوی آشنا شود و با پا گذاشتن به سن و سال مدرسه، بعضی‌ها فرزندشان را در کلاس‌های آموزش زبان ثبت نام می‌کنند تا همان هدف را تامین کنند.
 
خلاصه اینکه یادگیری زبان دوم برای بسیاری از خانواده‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اما چه سنی برای این کار بهتر است؟ کودکان از چه زمانی باید به فراگیری زبان دوم بپردازند؟
 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ خرداد ۹۴ ، ۱۶:۰۵

خیلی از پدر و مادرها فکر می‌کنند اگر فرزندشان جنب و جوش زیادی داشته و بازیگوش باشد، حتمابیش‌فعال است...
 
اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی، مشکل بسیاری از کودکان و البته نگرانی بسیاری از والدین است.
 
بعضی از والدین برعکس، حتی شیطنت و خرابکاری مفرط کودکشان را جدی نمی‌گیرند و آن را به حساب تیزهوشی و کنجکاو بودن او می‌گذارند.
 
این آزمون به شما کمک می‌کند دریابید فرزندتان به مشکل بیش‌فعالی و کم‌توجهی دچار است یا نه.
 
هنگام جواب دادن به سوال‌های زیر، این نکته‌ها را در نظر داشته باشید:
 
• سن فرزندتان را در نظر بگیرید.
 
• رفتار فرزندتان را در 6 ماه گذشته ملاک پاسخ دادن قرار دهید.
 
• توجه کنید که این آزمون به تنهایی نباید ملاک تشخیص یا درمان یک کودک باشد.

قسمت اول:

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ خرداد ۹۴ ، ۱۵:۳۴

متنی زیبا از مریم جنتی روانشناس:

اگر بچه‌ای تکلیف نمی‌نویسد، گیر ندهید، خودش می‌داند و معلمش.

اگر بچه‌ای از خوابِ نازِ صبح بیدار نمی‌شود، خودش می‌داند و ناظمش. اگر درس نخواند، خودش می‌داند و کارنامه‌اش. به پدر و مادرش مربوط نیست.
به پدر و مادرش این مربوط است که با هم در خانه دعوا نکنند، تفریحات خارج از سن و سال بچه ایجاد نکنند، وسط هفته تا دیروقت مهمانی نباشند، بچه‌شان را کتابفروشی و موزه و پارک ببرند، در خانه میوه داشته باشند، با بچه‌شان بازی کنند، شب‌ها موقع شام همه دور سفره‌ی غذا گفتگو کنند، با پوست میوه شکل‌های عجیب و غریب درست کنند، هر از گاهی با معلم‌ِ بچه دیدار کنند، به بچه یاد دهند توی اتاقش گلدان داشته باشد و هر روز از آن مراقبت کند، برایش اسباب‌بازی‌هایی بخرند که دستِ بچه ورزیده شود، خودشان هم – بلا نسبت! – یک وقت‌هایی کتاب بخوانند. با بچه شوخی کنند. هی نگویند: «پول نداریم.»، سر بچه منت نگذارند که برایت فلان و بهمان کرده‌ایم، حواسشان باشد دوست‌های خوب دور و بر بچه باشد... همین!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۵ خرداد ۹۴ ، ۱۵:۱۹