هر وقت از دست کارهای کودکت عصبانی شدی ، این متن را مرور کن
این شادمانی که اکنون دردست توست مدت زیادی نخواهد ماند.این دستان نرم کوچکی که در دست تو آشیانه دارددر حالی که در آفتاب قدم میزنی ،همیشه با تو نخواهد بود .
همینگونه این پاهای کوچکی که در کنارت می دود و با صدای مشتاقی که بدون وقفه و با هیجان هزاران سوال از تو می کند ،تا ابد نیستند .
این صورتهای قابل اعتماد که به طرف تو توجه میکنند ،یا بازوان کوچکی که بر گردن تو حلقه میشوند، و لبان نرمی که بر روی گونه های تو فشار می آورند ، دایمی نیستند ...
قلب خودت را بر ایشان ارزانی بدار .
روزهایشان را از شادی پر کن .
در خوشی و شادمانی معصومانه شان شریک باش.که طفولیت جز دو روزی بیش نیست و با چشم برهم زدنی برای همیشه از دست خواهد رفت .
اگر کودکی با خرده گیری بزرگ شود، ملامت کردن را می آموزد.
با خصومت بزرگ شود، ستیزه جویی را می آموزد.
با استهزاء بزرگ شود، کم رویی می آموزد.
با شرم بزرگ شود،احساس گناه رامیآموزد.
با بردباری بزرگ شود، تحمل را می آموزد.
باتشویق بزرگ شود،اعتمادبه نفس میآموزد.
باتحسین بزرگ شود،قدرشناسی را میآموزد
