حسادت کودکان ...
پنجشنبه, ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۴، ۱۲:۵۴ ق.ظ
حسادت یکی از شایعترین واکنش هایی است که در اغلب کودکان و نوجوانان دیده میشود
حسادت زمانی بروز می کند که عامل رقابت منفی، مقایسه، چشم و هم چشمی و تبعیض مطرح باشد
حسادت علاوه بر ایجاد عصبانیت، تنفر و احساس خود کم بینی در بچه ها، باعث میشود در سنین بالاتر شخص تماس خود را با محیط و افراد اجتماع از دست بدهد و تنها بماند
حسادت غالبا با ترس درونی و خشم همراه است
کودک حسود گمان می کند مظلوم واقع شده و کسی از او حمایت نمی کند پس او در صدد انتقام است و حسادت می ورزد
از نظر روان شناسی حدود 1/5 سالگی حسادت در بچه ها ظاهر میشود و در 2 تا 4 سالگی به اوج خود میرسد
حسادت برای کودکی که فرزند دیگری در خانه متولد می شود به صورت شب ادراری ، خشم ، اضطراب ، افسردگی و بازگشت به رفتارهای دوران کودکی ظاهر میشود
راه های درمان
1- فرو نشاندن حسادت کودک از طریق فشار ، اجبار یا تنبیه امکان پذیر نیست
2- تفهیم و آگاهی : به کودک گفته شود که ما تو را دوست داریم و اگر به کودک دیگر بیشتر توجه میشود به خاطر کوچکی و ناتوانی اوست
3- رعایت اعتدال :در عین توجه و محبت به کودک کوچکتر بخشی از محبت خود را متوجه کودکان دیگر کنید و از مقایسه آنها بپر هیزید
4- محبت در تنهایی: کودک حسود را در کنار خود بگیرید ، دست بر سرو رویش بکشید تا احساس کند مورد توجه است
5- ایجاد زمینه اعتماد: به او اطمینان بدهید که از داشتن چنین فرزندی احساس لذت می کنید
6-ارجاع کار : کارهای کودک دیگر را در صورت تمایل به کودک حسود واگذار کنید مانند نگهداری ، آرام کردن ، لباس پوشاندن و....
7- جرات دادن : باید به کودک حسود گفت ؛ تو قوی و شجاع هستی و می توانی کارهای خودت را انجام دهی
8- عقده تکانی : نگاه داشتن حسادت به زیان کودک است و لازم است آن را بیان کند و به پدر و مادر بگوید که کودک دیگر را دوست ندارد . به حفظ خونسردی او اجازه دهید تا احساسش را بیان کند
10- جابگزین کردن : گاه کودک حسود می خواهد برادر با خواهر خود را کتک بزند ، بهتر است یک عروسک بزرگ به او داد تا دق دلی را بر آن خالی کند
11- سعی کنید نقاط مثبتی را در کودک حسود پیدا کنید و او را بدان خاطر بستایید.
12- با بازی درمانی و نقاشی اجازه دهید بچه ها احساس خود را بیان کنند و تخلیه روانی شوند
13- اعتماد به نفس را در او افزایش دهید
منبع :اختلالات رفتاری کودکان و نوجوانان / تالیف محمد حسن راد منش و دیگران، 1390 .
