چگونگی نظم وآموزش مرتب کردن اتاق خواب به کودکان
چگونگی آموزش کودک در مورد مرتب کردن اسباب و لوازمش زمینه ساز مسئولیت پذیری او در بزرگسالی، و ساختن شخصیت وی برای مواجهه با کارهای سخت و مهم است.
برای کودک توضیح دهید چرا مرتب کردن لوازم ضروری است ضرورت نظم و ترتیب برای شما روشن است اما برای کودک خردسال انجام این کار بیهوده و مضحک به نظر میرسد.
جمع و جور کردن را تبدیل به یک بازی کنید
مثلا یک زمان ده دقیقهای را با ساعت تنظیم کنید و به کودک بگویید “بیا ببینیم تا ده دقیقهای که این ساعت زنگ میزند میتوانی تو تکههای پازل را جمع کنی و من هم لباسهای عروسک را جمع کنم؟”
هیچگاه نگویید ” جمع و جور کن” زیرا یک به هم ریختگی وسیع به راحتی میتواند کودک خردسال را دست پاچه کند. به او طوری فرمان دهید که در آن راهنمایی نهفته باشد مثلا بگویید ” اول ماشینها رو جمع کن، بعد سراغ کتابها برو” بدین ترتیب با شکستن کارها و تقسیم آنها به کارهای کوچکتر، یک کار به ظاهر بزرگ و بی انتها تبدیل به مجموعههای کوچک و قابل کنترل میشود.
از مرتب کردن اتاق کودک به تنهایی و در زمانی که او حضور ندارد جدا خودداری کنید. وسایل دور ریز را در جلوی چشم کودک خارج کنید تا فکر نکند که غیب شدهاند. یادتان باشد دندان قروچه و تهدید با این جمله که «اتاقت را باید
برچسبهای تصویری برای روی کشوها و درهای کمد کودک تهیه کنید تا بدین ترتیب به کودک کمک کنید جای لوازم را بهتر و راحتتر پیدا کند. برای این کار میتوانید از نقاشیهای خود کودک یا تصاویری که از مجلات در میآورید استفاده کنید. زیر هر تصویر هم با خط خوانا و درشت طوری که خواندن آن برای کودک راحت باشد، نام لوازمی که باید در آن قسمت قرار گیرد را بنویسید.
اگر در دوران کودکی، بعد از بازی فرزندتان، شما ریخت و پاشهایش را جمع کنید در بزرگسالی هم توقع دارد کسی کارهایش را برایش ساماندهی کند
همیشه تمیز نگه داری» دردی را دوا نمی کند و یک کار ریشهای نیست. بلکه لازم است کودک ببیند و یاد بگیرد که چگونه می توان اتاق را مرتب کرد و تمیز نگه داشت و این را باید در کنار شما تجربه کند. بنابراین به خانه تکانی و مرتب کردن اتاق کودک به عنوان یک دردسر نگاه نکنید بلکه آن را یک مرحله از روند آموزشی کودک بدانید که می تواند برای او لذت بخش هم باشد. اما دقت کنید که تمرکز در این کار باید بر کودک باشد و بخصوص در مورد کودکانی که کمی بزرگترند؛ نقش شما تنها باید مانند یک مشاور باشد به طوری که در نظم دادن به اتاق کودک او را همراهی کنید. به عنوان مشاور می توانید او را راهنمایی کنید که چه وسایلی در نظم دادن به اتاق به کار او میآید و چه چیزهایی برای او مهم است و چه چیزهایی ممکن است مشکل زا باشد. با همراهی کودک شما خواهید توانست از نظرات و دیدگاه های او هم در مورد چیدمان اتاقش آگاه شوید و بهترین چیدمان را با نظمی که برای کودک کاربردی باشد، انتخاب کنید. یادتان نرود که بچه ها وقتی در کارها مشارکت داشته باشند بیشتر و بهتر می توانند قوانین انضباطی را درک کرده و در آینده اتاق را تمیز و مرتب نگه دارند.
مطمئن باشید در سایه تکرار این کارها، کودک میآموزد که به خوبی از عهده انجام آنها بر آید. مسلم است یک کودک 4 ساله نمیتواند به خوبی یک آدم بزرگسال از عهده انجام کارها برآید.
برای کارهای صحیح به کودک پاداش بدهید
الگوی خودانضباطی باشید(والدین)
بچه ها از شما و دیدن رفتار شما بیشتر می آموزند تا حرفهای شما.
اگر آنها ببینند که شما مدام امروز و فردا می کنید یا به جای شستن ظرفها ترجیح می دهید تلویزیون تماشا کنید، آنها نیز عادات شما را بر می گزینند. با داشتن رفتار مناسب و صحیح نقش الگوی خوبی را برای فرزندان تان ایفا کنید.
به آنها نشان دهید چگونه به وظایف شان عمل کنند، خشم شان را کنترل کنند و تصمیمات درست و صحیح بگیرند.