نیلانه

کودکان ما
نیلانه
Instagram



مطالب این بلاگ حاصل تبادل افکار و جستجو و مطالعه جمعی از مادران بسیار مشتاق در تربیت فرزندانشان است که از طریق رسانه های جمعی با هم در ارتباط و تبادل نظر بوده اند .. در مواردی منبع مطالب نامشخص بوده که به دلیل همین مسئله می باشد .. در همینجا از نویسندگان و منابع مطالب پوزش می طلبیم ...

این شادمانی که اکنون دردست توست مدت زیادی نخواهد ماند.این دستان نرم کوچکی که در دست تو آشیانه دارددر حالی که در آفتاب قدم میزنی ،همیشه با تو نخواهد بود .
همینگونه این پاهای کوچکی که در کنارت می دود و با صدای مشتاقی که بدون وقفه و با هیجان هزاران سوال از تو می کند ،تا ابد نیستند .


اگر به فرزندم احترام بگذارم و او را تنبیه نکنم و سرش داد نزنم شکننده نخواهد شد؟
زماتی که سخن از ارج نهادن و حرمت دادن به کودکان میشود اولین نگرانی والدین شکنندگی کودکانشان است. "اگر من داد نزنم و بیرون از جامعه کسی سرش داد بزند میشکند. من به فرزندم سخت میگیرم تا آماده زندگی در این جامعه باشد". چه تفکر اشتباهی!
انچه انسان را در مقابل ناملایمات زندگی مقاوم نگه میدارد "پوست روانی" انسان است. همانطور که پوست بدن ما، ما را در مقابل افتاب، سرما، گرما، زبری، و ویروسها و میکروبها و ضربات محافظت میکند، روان ما هم نیاز به پوست و محافظی دارد تا ما را در مقابل سختیهای زندگی حفاظت کند.

این محافظ "حرمت نفس" نام دارد. حرمت نفس در سه سال اول زندگی انسان با آزادی، امنیت، آرامش، عشق بدون شرط و یکنواختی در زندگی کودک به وجود می آید. برعکس انچه ما تصور میکنیم سختی دادن به کودک، سخت گرفتن، تنبیه کردن، داد زدن، تهدید کردن فقط این پوست روانی را از بین میبرد. کودکی که حرمت نفس ندارد خجالتیست، مضطرب است، خشمگین و عصبانیست، بلد نیست از خود دفاع کند، دنباله روست، تقلید میکند، حرف همه را گوش میدهد چون میترسد چون یاد نگرفته دوست داشتنیست باارزش است قابل احترام است. داشتن حرمت نفس با خودشیفته بودن متفاوت است. انسان خودشیفته یا خودخواه موجودی بادکرده ست که درونش خالیست و مجبور شده ماسک بگذارد تا خودش و دیگران را گول بزند. همه انسانها میتوانند در هر سنی حرمت نفس بدست بیاورند هرگز دیر نیست. اما همه نقطه ضعفهای ما، زخمهای کودکی ماست که التیام نیافته. اگر قد من دو متر باشد و لاغر باشم و کسی به من بگه خپله کوتوله، من میخندم، دلیلی برای ناراحتی ندارم، اگر موهای پرپشتی دارم که کلافه م میکند کسی بگوید کچل به چشم دیگری شک میکنم نه کم پشتی موهایم. اگر رفتار کسی مرا میشکند یعنی روان من محافظ ندارد.
عده یی دیگر از لوس شدن کودکشان میترسند چون دیده اند مادران و پدرانی که به فرزندشان ازادی مطلق و وسایل گرانقیمت داده اند اما فرزندشان متوقع طلبکار و ناراضیست. کودک لوس کودکیست که عشق و توجه لازم را نگرفته یا به حقوق دیگران تجاوز کرده و او را متوقف نکرده اند. در رابطه با کودکان، احترام احترام می افریند و محبت محبت. به خاطر قوی کردن آنها به روانشان آسیب نزنیم. با رفتار خود به او بیاموزیم او دوست داشتنی و باارزش است تا با هر سختی به هم نریزد.

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی