نه گفتن را یاد بگیریم و یاد بدهیم
نه گفتن را یاد بگیریم و یاد بدهیم
لازم است کودکان ما در مقابل خواسته های نابجای دیگران مقاومت کنند و نه بگویند. نه گفتن در زندگی آینده آنها نیز نقش کلیدی دارد.
اولین جایی که کودکان می توانند این مهارت را فرا بگیرند و آن را تمرین کنند فضای امن منزل است. یعنی کودک باید بتواند زمان مناسب به والدین خود نه بگوید و اظهار نظر کند.
همواره نه گفتن کودک و نوجوان را به معنی لجبازی او تعبیر نکنید؛ ولی باید بتوانیم با حفظ خونسردی و با تعامل مناسب، به او یادآور شویم که مسئولیت این نه گفتن به عهده خودش است.
این روش برخورد با کودک اعتماد به نفس او را بالا می برد و از او یک شخصیت مسئولیت پذیر می سازد. از طرف دیگر کودک را از خطرات موجود در جامعه حفظ می کند. اگر کودک در منزل نیاموزد که به خواسته غیر منطقی والدین نه بگوید و بدون چون و چرا آنها را بپذیرد، در آینده و در جامعه نیز در مقابل خواست ها و تعارفات غیر متعارف همسالان خود، نمی تواند برخورد مناسبی داشته باشد.
ما والدین نیز باید یاد بگیریم در شرایط مختلف به دیگران نه بگوییم تا کودک هم از ما یاد بگیرد. اما متأسفانه بسیاری از ما نیز نه گفتن را بلد نیستیم. در اغلب موارد در برابر خواسته دیگران که توان انجام آن را نداریم رودربایستی می کنیم. طبیعتا کودک نیز این شرایط را فرا می گیرد و نمی تواند در مواقع مقتضی از حق خود دفاع کند و نه بگوید.
به عنوان مثال می ترسیم که به علت نه گفتن موقعیت هایی را از دست بدهیم. باید یاد بگیریم که کاملا مودبانه به خواسته های غیر منطقی دیگران و یا حتی به خواسته های منطقی دیگران که توان انجامش را نداریم، نه بگوییم.
فراموش نکنید با آموزش نه گفتن صحیح به کودکانمان می توانیم تفکر نقاد را در آنها پرورش دهیم و باید بدانیم که لازمه داشتن یک تفکر خلاق، داشتن یک تفکر نقاد است.
به این ترتیب به کودکمان می آموزیم که با نقد مناسب مفاهیم مختلف و نه گفتن به بعضی از آنها می توان خلاقیت به خرج داد و مفهوم جدیدی را خلق کرد.
کودکی که نه گفتن را آموخته کمتر مورد سو استفاده قرار میگیرد
