پدری و مادری دو تا گوش شنوا می خواهد نه زبان گویا!

🌸پدری و مادری دو تا گوش شنوا می خواهد نه زبان گویا.
هر پدر و مادری که حرف می زند بچه اش را از پای می اندازد.
 قاعده تربیتی ده به یک است.
به این صورت که ده تا جمله بچه می گوید؛ یک جمله پدر و مادر. وقتی بچه نوجوان می شود و با مسائل پیچیده روبرو می شود این قاعده بیست به یک می شود. یعنی روزی که شما به عنوان پدر و مادر وقتی یک جمله حرف می زنید تا نوجوان شما بیست جمله نگفته است شما حق ندارید جمله دوم را مطرح کنید. پدر و مادرهایی که اول حرف می زنند بچه ها را اول کر می کنند و بعد لال. به همین جهت است که نوجوانان با دوستانشان ده ساعت حرف برای گفتن دارند ولی با پدر و مادرشان ده ثانیه هم حرف نمی زنند چرا که این نوع بچه ها توسط پدر و مادرشان از کار افتاده اند.
هیچ بچه ای نیست که نخواهد با پدر و مادرش حرف نزند و تمام وقت پدر و مادرش را نگیرد. بنابراین وقتی بچه ها در را باز ببینند و اشتیاقی از والدینشان ببینند خوب معلوم است که ارتباطی هم برقرار می شود و گرنه راه های ارتباطی بسته می شود. بنابراین بیشتر از آنی که پدر و مادر حرف بزنند باید آنها را بشنوند تا متوجه بشوند که چه خبر است .

چند روش برای جلوگیری از لجبازی کودکان

چند روش برای جلوگیری از لجبازی کودکان

پدران و مادران با کمی خلاقیت و ابتکار می توانند بدون نگرانی و عصبانیت راه حل های مناسبی را برای برخورد با کودکان خود در زمینه های رفتاری مختلف پیدا کنند.

یکی از مشکلات مادران لجبازی کودکان است و به همین دلیل برخورد مناسب با این مشکل می تواند روند تربیت را در مسیر درست قرار دهد. اولین نکته این است که با استفاده از روش های ساده و سرگرم کننده می توانیم کودک لجباز خود را آرام کرده و برای دقایقی او را وادار کنیم با ما همکاری کند. در نظر بگیریم وقتی که می خواهیم دندان های فرزندانمان را مسواک بزنیم، دهانش را باز نمی کند. در موقع ناخن گرفتن بی قراری می کند و اگر کودکمان پارک را ترک نکند، ما دیر به محل کارمان می رسیم ولی او همچنان از تاب بازی دست بر نمی دارد. معمولا کودکان 3-4 ساله کمی ناسازگارند. به ویژه هنگامی که پدر و مادرشان به طور جدی می خواهند کاری را ازآنها می خواهند مخالفت می کنند. دلیل مخالفت آنها این است که می خواهند استقلال خود را نشان دهند. حرف زدن در این مورد با آنها بی فایده است. برای مطیع کردن کودکان نباید فریاد زد و یا آنها را تهدید کرد.

مادران شاغل و تعطیلات تابستانی کودکان

اگر شما هم مادر شاغلی هستید و با رسیدن فصل تابستان، مدرسه فرزندتان تعطیل شده به احتمال زیاد اکنون به دلیل تغییر برنامه روزانه خود سردرگم شده‌اید چرا که از سویی دوست دارید کنار فرزندانتان در خانه باشید اما از طرفی هم ترجیح می‌دهید فارغ از دغدغه‌ها و هیاهوی سال تحصیلی و مسائل مربوط به مدرسه فرزندانتان به کار بپردازید.

نمونه ای از رفتارهای والدین با بچه ها که مانع رشد فکری و روحی کودک می شود.

 
1- بهانه به دست بچه دادن به نحوی که کودک خیلی راحت بتواند در آینده از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند.جمله معروف "تقصیر فلانی نبود شیطون گولش زد." نمونه بارز این بهانه دادن است.
2- به جای پیدا کردن راه حل روی شخصی که مرتکب اشتباه شده تمرکز نمودن.(من باید بدانم کی این ظرف را شکسته است!)
3- از بچه زیر پا کشی کردن و بعد بر اساس اعتراف کودک او را تنبیه کردن.
4-فرافکنی دائمی والدین و عدم قبول مسئولیت اعمالشان
5- همیشه در دعوای بچه ها دخالت کردن.
6- بهانه های ارثی به دست بچه دادن(درست عین بابا بزرگت هستی...)
7-مشق های بچه ها را نوشتن.
8- اشتباه خود را به گردن نگرفتن.
9- در تلاش و نگران بودن تا مردم را تحت تاثیر نحوه لباس پوشیدن و سبک زندگی خود قرار دادن.
10- بچه ها را به تملق و چاپلوسی تشویق کردن. تایید و تصویت دیگران را به قیمت بی ارزش کردن خود بدست آوردن به ویژه اگر این کار برای بدست آوردن پول،نمره یا منافع دیگری باشد.

جملات خوب و بد در ارتباط با کودکان

جملات خوب و بد

 

 در این مطلب به نحوه ارتباط با کودک در واقع پنج جمله خوب و هفت جمله بد برای کودکان که بسیار شایع نیز هستند می پردازیم.

 

این ده مهارت را به کودکان بیاموزید

بهترین راه این است که خطراتی را که در کمین بچه‌هاست با زبانی قابل فهم برای آنها توضیح داد و بلافاصله روش‌های پیشگیری از این خطرات را هم به آنها آموزش داد و مهم تر از همه ...

آموختن روش‌های محافظت از خود، شاید مهم‌ترین کاری باشد که والدین برای فرزندان‌شان انجام می‌دهند؛ حتی مهم‌تر از فراهم کردن خورد و خوراک و پوشاک مناسب....

 البته همین‌ مهم‌ترین وظیفه، سخت‌ترین هم هست؛ چون اگر قرار باشد همه خطرات پیرامون کودک را به او توضیح بدهید، این کار آثار روانی نامطلوبی به جا می‌گذارد. در واقع کودک دیگر به هیچ چیز و هیچ کس اعتماد نخواهد داشت و یک احساس اضطراب و ترس همیشگی، با او همراه خواهد بود اما اگر از گفتن این خطرات صرف‌نظر کنید، باز هم این کارتان عواقب خاص خودش را خواهد داشت.

به گفته کارشناسان و روان شناسان ، در چنین مواردی باید خیلی حساب شده و منطقی با بچه‌ها صحبت کرد.. هیچ‌گاه نباید برای هوشیار کردن کودکان قصه‌های ترسناک برای آنها تعریف کرد چون این داستان‌ها بچه‌ها را در وحشت و اضطراب رها می‌کند و هیچ راه‌حلی به آنها یاد نمی‌دهد. در این خصوص می‌توان به 10 مهارت مهمی که پدران و مادران وظیفه دارند به فرزند خود آموزش بدهند، اشاره کرد.