از شیر گرفتن کودکان

از شیر گرفتن برای کودک از لحاظ عاطفی دشوار است، زیرا مادر برای او منبع شادی، نشاط و غذا بوده است. هنگام گرسنگی در آغوش گرم مادر آرام گرفته و شیر نوشیده، که این عمل علاوه بر آن که او را سیر کرده، لذت بخش نیز بوده است. به همین دلیل هم ترک آن برایش کاری دشوار و نگران کننده محسوب می شود. پس اگر می خواهید کودک خود را از شیر بگیرید این عمل نباید سریع و ناگهانی و یا با اعمال خشونت همراه باشد. بلکه باید از شش ماهگی به تدریج، با جانشین کردن غذاهای مناسب و کم کردن تعداد دفعات شیردهی، زمینه را برای این کار فراهم کرد.

هم صحبتی با کودکان

طبق تصور کودک، عروسک هرگز حرف زدن با دستگاه بی جانی به نام تلفن را به صحبت کردن با کودک ترجیح نداده و به خاطر خستگی سر وی فریاد نمی‌زند همچنین عروسک هرگز خیره شدن به صفحه تلویزیون، موبایل یا کامپیوتر را به نگاه کردن به چشمان مشتاق کودک ترجیح نمی‌دهد.

طبق نظر کودکان عروسک هنگام صحبت کردن با آنها خمیازه نمی‌کشد و گوشزد نمی‌کند که گرفتار است و حرف تکراری کودکان را گوش داده و هرگز کلام آنها را قطع نمی‌کند.

 بخوانید نظرات مادرها در ارتباط با موضوع را :

بدترین و بهترین اصول تربیتی مادرانه .....!

در دیدگاه سنتی، عموماً برداشت از تربیت عبارت بود از: رام کردن، عادت دادن، مطیع بی چون و چرا بار آوردن، و شکوفا کردن استعدادها ؛ ولی در دیدگاه مطلوب امروزی، تربیت به منزله رها کردن آگاهانه، ترک عادت دادن، رفتن و زمینه سازی شکوفایی استعدادهاست..

با مادرها درمورد اصول تربیتی موفق و ناموفق خودمون صحبت کردیم و چکیده این مطالب به شرح زیر می باشد :

برنامه ریزی روزانه برای فرزندم ...............!

این مساله در اکثر خانواده های متعهد و مسوول در قبال فرزندان وجود دارد و

راهکارهای آن بسته به مطالعه و برنامه ریزی والدین و در نظر گرفتن علائق و خواسته های فرزندان در

این زمینه در دسترس خواهد بود. راهکارهایی که مادرها ارائه کردند بدین شرح بود :

مادر شادی باشیم ......!

یکی از اختلافات موجود بین مادران و متخصصان این است که:
وقتی روانشناسان از مادرها می‌پرسند که آیا به اندازه کافی با کودک خود وقت می‌گذرانند و یا اینکه دوست دارند وقت بیشتری را با آنها بگذرانند، بیشتر مادرها می‌گویند بله، زیرا در لحظه‌ای که به این پرسش پاسخ می‌دهند به لحظات خوب و خوشی که با فرزندشان بازی می‌کنند یا برایش کتاب می‌خوانند فکر می‌کنند، اما زمانی که از آنها می‌خواهند در مورد فعالیت‌ها و کارهای روزمره و اوقاتی که با فرزندشان سپری می‌کنند، بیشتر توضیح دهند، تازه به خاطر می‌آورند که اغلب سر لباس پوشیدن، غذا خوردن و زودتر به خواب رفتن بچه‌ها با آنها مشکل دارند. در واقع، لحظات واقعی که والدین به خوبی در کنار فرزندان خود سپری می‌کنند و به همراه آنها شادی می‌کنند، بسیار مختصر است، ولی همین لحظات کم و اندک آن‌قدر قوی و نیرومند هستند که می‌توانند با خود حس خوشبختی و شادی را به همراه بیاورند. احساس می‌کنید که به چیزی بزرگ‌تر و عمیق‌تر از خودتان متصل شده‌اید. وقتی که در حال خدمت‌رسانی به فرزندتان هستید، زندگی خود را پر معناتر از گذشته توصیف می‌کنید و با وجود تمام خستگی‌ها، حاضرید باز هم به اینکار ادامه دهید. نخستین گام برای آنکه یک مادر خوشبخت و خوشحال باشید، این است که برای کاری که انجام می‌دهید، ارزش قائل شوید، احساس کنید کاری که انجام می‌دهید مهم است. بعد از آنکه توانستید به این حس و حال دست پیدا کنید، بی‌شک راحت‌تر می‌توانید راه‌های بیشتر لذت بردن و بیشتر شادی کردن را بیابید.

صبحانه واسه کوچولوها ..... !

در ادامه مرور اصول مادرانه ، موضوع صبحانه کوودکان رو به بحث گذاشتیم و مادرا هر کردوم پیشنهاداتی داشتند بدین شرح :

کوچولویم را چگونه از خواب بیدار کنم ...!؟

مادرای گلی که نظر دادند اینطوری بچه ها شون رو از خواب بیدار می کنند :

در باب سختیهای مادرانه .. !

مامان الناز : وقتی دوقلو داری و با هزار مصیبت دو تا کوچولو رو آماده کردی واسه خواب و یکی رو گذاشتی رو پات و یکی رو کنارت تو گهواره و تا میخوای شروع کنی به تکون همزمان پا و گهواره یادت بیفته واسه یکی پستونک آوردی و واسه اون یکی یادت رفته بیاری ... و اونوقت تا بلند میشی پستونک و بیاری باید دوباره مراسم خواب و از اول شروع کنی .. اونی که رو پاته دیگه می خواد بلند شه و اون یکی تا اینو میبینه گریه می کنه و از گهواره خودش و میندازه پاینن 😭😭😭😭😭

قفل کردن زبان کودک خبرچین .... !

 دختری ۸ ساله دارم که رازهای خانه را جلوی دیگران و مهمان‌ها مطرح می‌کند، بیشتر در جمع بزرگ تر‌ها حضور پیدا می‌کند و اصلا از من حرف شنوی ندارد.

نکاتی که در ادامه بیان می‌شود می‌تواند به شما والد محترم در این باره کمک کند:

وقتی بچه دار شدم ....

وقتی بچه دار شدم فکر نمی کردم تو رفتار با بچه ام مشکلی داشته باشه چون یه عالمه کتاب روانشناسی کودک!!! خونده بودم و کاملا می دونستم که می خوام چه کار کنم.
ولی کم کم مشکلات به وجود اومد و من خیلی جاها به بن بست می خوردم.
چرا روش های صحیح تربیتی من جواب نمی داد؟ اشتباه من کجا بود؟