مسئولیت پذیری کودکان

یکی از عوامل موفقیت انسان‌های بزرگ این بوده‌ که آن‌ها در زندگی خود تعامل مثبت و فعالی با مسئولیت‌های زندگی خود داشته‌اند. داشتن نگرش مثبت به مسئولیت‌ها و انجام مطلوب آن‌ها زمینه را برای موفقیت‌های بعدی مهیا می‌کند و از طرفی با ایجاد حس اعتماد به نفس در فرد او را برای پذیرش مسئولیت‌های بزرگ مشتاق‌تر می‌کند.
باید گفت ریشه‌های مسئولیت‌پذیری در خانواده و از سنین کم ایجاد می‌شود. متأسفانه مشاهده می‌شود در بسیاری از خانواده‌ها، والدین در ایجاد حس مسئولیت‌پذیری در کودکان احساس ناتوانی می‌کنند و حتی گاهی به دلائل مختلفی حتی اقدام به این کار نمی‌کنند و به فرزندان خود فرصت تجربۀ به دوش کشیدن مسئولیت‌ها را نمی‌دهند غافل از اینکه کودکان آن‌ها اگر امروز که حمایت والدین را به همراه دارند نتوانند مسئولیت‌های کنترل شده‌ای را به دوش بکشند بعدها نخواهند توانست مسئولیت‌های خطیر زندگی را به‌عنوان عضوی از جامعه یا به‌عنوان پدر یا مادر و یا یک همسر ایفا کنند. اگر امروز در آن‌ها این نگرش شکل نگیرد که مسئولیت بخش‌هایی از زندگی را خودشان و فقط خودشان باید بر عهده بگیرند بعد‌ها همین نگرش را به مدرسه و جامعه خواهند کشاند و این آن‌ها را با گرفتاری‌های جدی و مشکلات فراوانی روبرو خواهد کرد. یکی از روانشناسان می‌گوید: «اگر امروز بند کفش کودکت را بستی باید خودت را آماده کنی تا در سی سالگی قرض‌های او را نیز بپردازی»