کودکان تا قبل از دبستان، مرگ را قابل برگشت میدانند و در مراسم سوگواری هم احساس نمیکنند والد وفاتیافته دیگر برنمیگردد، ولی بهتدریج مـــــتوجـه میشوند مرگ جزئی از زندگی است و باید آن را پذیرفت. بنابراین باید تعریف سادهای از مرگ برای او داشتــــه باشیم؛ مثـــلاً بگوییم پدر یا مادر وفاتیافته دیگر قادر به انجام کاری نیست و از این بابت خیلی متأسفیم، ولی کاری از دستمان برنمیآید.
بیاطلاعی بزرگترها از شیوه صحیح برخورد با کودکی که والد خود را از دست داده است، باعث میشود اطلاعات غلطی به کودک داده شود. سعی کنیم از اسطورهسازی غلط بپرهیزیم و وقایع پیشآمده را عینی و در حد فهم کودک توضیح دهیم، زیرا با تعریف زیاد مجبوریم به سؤالهایی پاسخ دهیم که خودمان اطلاع درستی از آنها نداریم و کودک را گیج و نگران میکنیم.
برخوردهای غلط بزرگترها با کودکان عبارتاند از: