را ه های مقابله با ترس کودکان از تاریکی

 
– بر تماشای کارتون ،خواندن کتاب و بازی های کامپیوتری نظارت کنید و اگر فرزندتان با موضوعات موهومی مواجه شد، به قدر کافی درباره آن با او صحبت کنید و اطمینان حاصل کنید که باور نکرده است که در دنیای واقعی این حوادث اتافق می افتد.
– اگر فرزندتان بچه ای را دید که از تاریکی می ترسد و خواست الگو برداری کند، موضوع را با او مطرح و به قدر کافی به زبان کودکانه برایش توضیح دهید که این نوع ترس بی مورد است.
– هرگز فرزندتان از لولو ، هیولا و … نترسانید .
– هرگز کودک را به خاطر ترسیدن سرزنش و یا مسخره نکنید.
 
عروسک کودکان
– بسیاری از بچه ها وقتی عروسک مورد علاقه شان را بغل می کنند احساس آرامش بیشتری می کنند، شما می توانید فرزندتان را به همراه عروسکش به رختخواب بفرستید و به هر دوی آن ها شب به خیر بگویید!
 
– هیچ دلیلی ندارد فرزندتان در تاریکی مطلق بخوابد، برای فرزندتان یک چراغ خواب تهیه کنید تا بتواند اشیای اطرافش را در تاریکی شب تشخیص دهد.
 
در نظر داشته باشید برای سلامتی کودکان چراغ خواب های کم نور انتخاب مناسبتری هستند.

حمام رفتن کودکان در سنین مختلف، چگونه باید باشد؟

حمام رفتن کودکان در سنین مختلف، چگونه باید باشد؟

🚿تولد تا 2 تا 3 سالگی:
مادر می تواند در سنین شیر خوارگی
( تا دو سالگی) فرزندان پسر و دختر خود را به حمام ببرد، ولی لازم است قسمت تناسلی خود را بپوشانند. زمانی که دختر و پسر را در سن 2 تا 3 سالگی با هم به حمام می برند، آن ها هم باید پوشش و شورت داشته باشند و کاملاً برهنه و لخت نباشند.

پسر 8 ساله ام تحمل باختن در بازی را ندارد. چگونه آستانه تحمل او را بالا ببرم ؟

پس 8 ساله ام تحمل باختن در بازی را ندارد. چگونه آستانه تحمل او را بالا ببرم ؟

ج : برخی کودکان به این دلیل تحمل باختن را ندارند که میزان خود باوری آنان پایین است. به اعتقاد بوویچ (1998 م) متخصص بازی درمانی کودکان، «کودکانی که احساس منفی و بدی درباره خود دارند، به بردن بیشتر اهمیت می دهند». اگر می خواهید آستانه تحمل او را در باختن افزایش دهید، اعتماد به نفس او را بالا ببرید .

فرزند خود را هرگز با برادر، خواهر یا همسالی که بازیکن بهتری است، مقایسه نکنید. خوب است قبل از بازی، درباره برد و باخت توضیح دهید و بگویید که لازم نیست انسان همیشه برنده باشد؛ همان گونه که قهرمانان بزرگ ورزشی نیز همیشه برنده نمی شوند. او باید بیاموزد که برد و باخت نیز نوبتی است.

برخی والدین، به گونه ای با فرزند خود بازی می کنند که همیشه او برنده باشد. توصیه می‌کنم گاهی زمینه باختن فرزندتان را فراهم سازید و پس از باختن او، برد قبلی اش را یاد آوری کنید.

بازی های غیر رقابتی (بازی هایی که برنده و بازنده ندارند) با خودتان، و تشویق و ترغیب او به این گونه بازی ها با همسالانش می تواند در کاهش این مشکل موثر باشد، بازی های حدس زدنی (گل یا پوچ)، ضربه زدن به بادکنک، انداختن توپ های کوچک در حلقه، و برای کودکان کوچک تر از فرزند شما، قایم با شک و برج سازی با مکعب ها، نمونه هایی از بازی‌های غیر رقابتی هستند.

یکی از علل مهم سخت بودن پذیرش باخت هنگام بازی با همسالان، برخورد نسنجیده والدین است. توجه بیش از حد آنان به مسأله برد و باخت، خوشحالی فراوان هنگام برد فرزند و اظهار ناراحتی هنگام باختن او و ذکر جمله هایی مثل «بازنده به هیچ دردی نمی خوره» و مانند آن، نمونه های از این گونه برخوردها است.

خوب است بی اهمیت بودن باختن را با روش الگویی نیز به او نشان دهید به این صورت که وقتی در بازی می بازید (و گاهی خود زمینه باختن خویش را فراهم می آورید)، خیلی راحت بگویید : من باختم؛ اما و اقعاً بازی جالب و لذت بخشی بود.

 برگرفته از سخنان استاد دهنوی

باید و نباید های اینترنتی برای کودکان !

قبل از اینکه به کودکانتان اجازه دهید که بدون نظارت شما به اینترنت متصل شوند، یک سری از قوانین باید تعیین شوند.

اینترنت می تواند مکانی گسترده برای کودکان باشد تا بیاموزند، سرگرم شوند، با دوستان مدرسه ای گپ بزنند، و با آسودگی خیال به مکاشفه بپردازند. اما درست همانند دنیای واقعی، وب هم می تواند برای کودکان خطرناک باشد. قبل از اینکه به کودکانتان اجازه دهید که بدون نظارت شما به اینترنت متصل شوند، یک سری از قوانین باید تعیین شوند.
 
اگر نمی دانید که از کجا آغاز کنید، در اینجا چندین ایده در مورد چیزهایی که باید با کودکانتان بحث کنید تا به آنها در مورد استفاده ایمن تر از اینترنت بیاموزید، آورده شده است:
 

مسئولیت پذیری کودکان

یکی از عوامل موفقیت انسان‌های بزرگ این بوده‌ که آن‌ها در زندگی خود تعامل مثبت و فعالی با مسئولیت‌های زندگی خود داشته‌اند. داشتن نگرش مثبت به مسئولیت‌ها و انجام مطلوب آن‌ها زمینه را برای موفقیت‌های بعدی مهیا می‌کند و از طرفی با ایجاد حس اعتماد به نفس در فرد او را برای پذیرش مسئولیت‌های بزرگ مشتاق‌تر می‌کند.
باید گفت ریشه‌های مسئولیت‌پذیری در خانواده و از سنین کم ایجاد می‌شود. متأسفانه مشاهده می‌شود در بسیاری از خانواده‌ها، والدین در ایجاد حس مسئولیت‌پذیری در کودکان احساس ناتوانی می‌کنند و حتی گاهی به دلائل مختلفی حتی اقدام به این کار نمی‌کنند و به فرزندان خود فرصت تجربۀ به دوش کشیدن مسئولیت‌ها را نمی‌دهند غافل از اینکه کودکان آن‌ها اگر امروز که حمایت والدین را به همراه دارند نتوانند مسئولیت‌های کنترل شده‌ای را به دوش بکشند بعدها نخواهند توانست مسئولیت‌های خطیر زندگی را به‌عنوان عضوی از جامعه یا به‌عنوان پدر یا مادر و یا یک همسر ایفا کنند. اگر امروز در آن‌ها این نگرش شکل نگیرد که مسئولیت بخش‌هایی از زندگی را خودشان و فقط خودشان باید بر عهده بگیرند بعد‌ها همین نگرش را به مدرسه و جامعه خواهند کشاند و این آن‌ها را با گرفتاری‌های جدی و مشکلات فراوانی روبرو خواهد کرد. یکی از روانشناسان می‌گوید: «اگر امروز بند کفش کودکت را بستی باید خودت را آماده کنی تا در سی سالگی قرض‌های او را نیز بپردازی»

تجاوز به کودکان

تجاوز به کودکان💥💥💥💥💥

تجاوز به درک کودک از زندگی، روان، جسم، اخلاق، عواطف، شخصیت و احساس مالکیت کودک
چقدر واوژه ی"تجاوز" مشمئز کننده و منفور است. شاید شما هم وقتی این واژه را می شنوید، بلافاصله عمل زشت تجاوز جنسی به ذهن تان خطور کند. یا وقتی خبری حاکی از تجاوز جنسی به یک کودک یا نوجوان می شنویم، چقدر ناراحت شده و برای فرزندان خود احساس خطر می کنیم و سعی می نماییم هشدارهای مهم و ضروری را به آنها بدهیم. ولی آیا منظور از تجاوز، فقط تجاوز جنسی است؟ پاسخ منفی است. اگر چه برخی از والدین در مورد این معضل بسیار مراقب هستند، ولی باید دانست که انواع دیگری از تجاوز به کودک وجود دارد که گاهی به مراتب بدتر و خطرناک تر از تجاوز جنسی محسوب می گردد و عواقب و عوارض آن نیز گسترده تر و ماندگارتر خواهد بود. در این قسمت می خواهم به برخی از این شکل های تجاوز اشاره کرده و مثال های روزمره ای از آن را مطرح نمایم.

آموزه های دینی در تربیت کودکان (2)

همه آیات قرآن به طور مستقیم و غیر مستقیم در مقام تربیت انسان است. یکی از بخش های مهم تربیت، تربیت فرزند است که قرآن در سوره های متعدد و در ضمن بیان سرگذشت انبیا و فرزندان آنان (نوح، ابراهیم، یعقوب ، یوسف و...) به مسائل تربیت فرزند (اهمیت، محورها، شیوه ها و...) آگاهی داده است. اوج آموزه های قرآن در این زمینه در سوره لقمان است که خداوند متعال به صورت مستقیم محور های مختلف تربیتی را از زبان لقمان خطاب به فرزندش بیان نموده است.

آموزه های دینی در تربیت کودکان (1)

حضرت امام صادق (ع) می‌فرماید: «بهترین میراث پدران برای فرزندان، ادب است نه مال و ثروت! زیرا ثروت از میان می‌رود و ادب پایدار می‌ماند.» (7) کودکی که در خانواده با ایمان و روشن ضمیر تربیت شده باشد، دارای ارزش والائی است؛ زیرا زندگی انسان بر پایه تربیت صحیح استوار است و اگر کودکی نیکو تربیت شود؛ بدون تردید می‌تواند فردی صالح و شایسته برای جامعه واقع گردد. تربیت خوب فرزند، بدون تردید دارای اجر اخروی نیز برای والدین می‌باشد؛ زیرا اثر فرزند صالح پس از مرگ والدین؛ همواره به آن‌ها می‌رسد و خداوند متعال آنها به خاطر تربیت فرزند صالح؛ مورد تکریم قرار می‌دهد. پیامبر بزرگوار (ص) می‌فرمایند: «هر کس دختر داشته باشد و او را خوب تربیت کند و به خوبی او را دانش بیاموزد و از نعمت‌هائی که خداوند به او عطا فرموده، به وفور بهره‌مندش سازد، آن دختر مانع و سپر پدر در برابر آتش دوزخ خواهد بود.»

7 نکته اساسی درباره بازی با کودکان

1. کودکان از طریق بازی یاد می گیرند
ارزش بازی های کودکانه را دست کم نگیرید چون:

کودکان از طریق بازی مهارت های شناختی خود را گسترش می دهند مانند حل مساله یا مهارت های ریاضی وقتی وانمود می کنند که صاحب یک فروشگاه مواد غذایی هستند.

کودکان از طریق بازی توانایی های فیزیکی خود را تقویت می کنند مانند حفظ تعادل بدن.

کودکان از طریق بازی واژگان جدید یاد می گیرند.

کودکان از طریق بازی مهارت های اجتماعی را خود تقویت می کنند مثل وقتی که بازی دزد و پلیس را انجام می دهند.
 

عادت های نادرست کودکان و راهکارهای عملی مقابله با آن

.آن چه بیشتر خانواده ها را از دست فرزندان خود عاصی می کند، رفتارهای خارج از عرفی است که کودکان به انجام آن خو کرده اند. نتایج تحقیقات متعدد نشان می دهد که سهم عوامل اجتماعی و روان شناختی در شکل گیری و تداوم عادت های نامناسب بسیار بیشتر از عوامل ارثی و فیزیولوژیکی است.بیشتر شکایات والدین از عادت های نادرست کودکان مربوط به بدغذایی، بازی با یکی از اندام های بدن، جیغ زدن، وابستگی افراطی و بیمارگونه به والدین، دروغ گویی، دزدی، کشیدن موی سر دیگری، کتک کاری و مکیدن انگشت است که شیوع زیادی در بین کودکان دارد.

باید توجه داشت که یکی از علل بروز این عادت ها، اضطراب و فشارهای درونی کودک است. عادت یک شبه به وجود نمی آید و یک شبه هم از بین نمی رود. بنابراین از کودکی که دارای تفکر و احساس ناسالم است، نباید انتظار رفتار مطلوب داشته باشیم. زیرا مخزن رفتاری کودک در نتیجه پاسخ به تفکرات و احساساتش شکل گرفته است و اگر والدین در ارائه پاسخ های صحیح و به موقع کوتاهی کرده باشند، نباید نقش خود را در بروز عادت نادرست کودکشان نادیده بگیرند.